Onlangs zat ik 24 uur in de natuur zonder eten en zonder drinken onder het mom van een Nature Quest. Naderhand realiseerde ik me ineens hoe vaak ik eigenlijk eet zonder na te denken. Zonder me te realiseren waar ik echt trek in heb, zonder goed te kunnen voelen waar ik behoefte aan heb. En ook toen ik ging deelnemen aan Personal Body Plan was het lastig voor mij in te schatten wanneer ik nou voor een ‘verantwoorde’ keuze ging of even ‘lekker deed waar ik zin in had’. Beide situaties kunnen afleiden van de activiteit waar je je in feite mee wilt bezig houden; eten en het genieten ervan.
Dus hier wat tips om jezelf eens even lekker in het moment te eten.
- Kies iets waar je écht trek in hebt.
Laat zowel je super verantwoordelijke als je destructieve gedrag achterwege. Het hoeft niet supergezond en het hoeft geen complete chocoladetaart of Big Mac menu te zijn. Maar het mag natuurlijk wel. Waar heb je nu echt zin in? Zo had ik laatst een vrij appetijtelijke ervaring met een scone.
- Maak het klaar.
Als het iets is dat al ready is kun je deze stap natuurlijk overslaan. Als je denkt dat je een chef-kok moet zijn om iets lekkers voor jezelf op tafel te kunnen zetten dan heb je het mis. Zo ben ik bijvoorbeeld echt geen keukenprinses maar leer ik door schade en schande wat ik lekker vind. Zet een leuk muziekje op, zorg dat alles wat je nodig hebt klaar ligt en neem vooral lekker de tijd. Experimenteer met ingrediënten en doe een dansje.
- Ga er echt voor zitten.
Zo, je gerecht is af. Handjes in de lucht als je jezelf wel eens betrapt op multitasking tijdens het eten. Of het nu uit verveling is (scrollen op Facebook) of je je ineens bedenkt dat je nog even dat ene belangrijke ding moest doen (e-mail naar je baas). Oh en moet je echt de perfecte foto maken van het meesterwerk op je bord? Ga ervoor zitten. It’s just you and your meal. Toe maar. Zeg het maar. “It’s my precious.”
- Betrek je zintuigen erbij.
Weet je ze nog? Die vijf? Als je een beetje lekker gaat op spiritualiteit heb je er zelfs zes. Maar laten we voor het gemak uitgaan van vijf. Tenzij je die brownie van laatst rekent als een spirituele ervaring (kuch – guilty).
Ik heb dus tegenwoordig de neiging om zoveel mogelijk met m’n handen te eten. Ik weet niet waarom maar het eet gewoon verrekte lekker. Je voelt de structuur en je kunt met vingers en al je hap in je mond proppen. Om letterlijk je vingers bij af te likken dus.
En sluit nu eens je ogen om de geur nog wat eter in je op te nemen. Of om dat gekraak van die chipjes eens even goed te laten doorklinken. Als muziek in de oren nietwaar?
- Stop wanneer je vol zit.
Eén van de meest fijne dingen aan met aandacht eten vind ik toch wel het op tijd stoppen met eten. Ik heb werkelijk een hekel aan vol zitten en ieder z’n eigen ding maar het liefst stop ik al op tachtig procent met eten. All you can eat sushiplekken zijn dan ook echt niet aan mij besteed. Ik haak al af na de tweede gang. Hoe lekker de maaltijd ook was, als ik er te veel van op heb kan het mijn hele humeur verpesten. Dan ben ik een beetje het tegenovergestelde van hangry (hungry + angry). Fullgry. Zoiets.
- Ben dankbaar.
Ja, we gaan op die toer. Realiseer je even dat je relatief weinig arbeid hebt hoeven verrichten voor het halen of klaarmaken van je versnapering. Je hebt hooguit je portemonnee uit je zak getrokken, misschien hier en daar wat gesneden en wat olie in een pan gegooid. Maar vergeet niet een stille shout out te doen naar de andere mensen die het hebben mogelijk gemaakt dat jij nu aan het kanen bent wat er op je bordje ligt. Geef ze even een denkbeeldige boks. Of high five. Jouw feestje.
- Nummer twee
Je dacht toch niet dat ik het alleen bij eten liet zitten? Welnee. Dat kleine kamertje waar je een paar keer per dag bent te vinden hè? Neem daar ook lekker de tijd. Gelden dezelfde bovenstaande tips voor. Dus geen smartphone en maak alsjeblieft geen foto’s. Ik denk dat geen filter die situatie glad kan trekken. Bij voorbaat stank.
Dat kleine kamertje is bij mij ook zowat bekend als het leeskamertje… Het kamertje waar ik me even aan de wereld onttrek en ontsnap naar een andere wereld. Tot grote frustratie van de kleine zus die niet snapt dat het soms wat langer duurt dan nodig omdat het hoofdstuk nog niet uit is… Tja… 😉
Leuk om te lezen! In sommige dingen kan ik me wel vinden
Gaaf! Waar kun jij je in vinden? 🙂